binuhos

sa alak ko binuhos yung lahat,

yung lamig ng pakiramdam,yung hagod ng init...

yung apoy sa pinakaloob na ayaw mawala,

yung sakit na sana sa iba mapunta.



nainggit ako...

bakit hindi ako??? bakit siya lang???

bakit ang tagal??? bakit ang layo???

bakit ang dameng bakit??? bakit walang katapusan???



natawa ako...

parang nababaliw,parang wala sa sarili...

parang walang paliwanag,parang hindi totoo,

parang ang labo,parang halo-halo.



naiyak ako..

nakita ko yung ako,nakita ko yung kame...

narinig ko yung tunay,napatunayan ko yung akala ko,

naliwanagan sa maraming matagal na.



nagalit ako..

yung madalas na pinapakita ko..

yung akala ng lahat na ako,

yung pekeng emosyon para matago yung takot sa maraming bagay.



huminto ako...

napagod sa kakaisip,naubusan ng itatawa, natuyuan ng luha,

napagod sa paglaban,naduwag sa laban...

namulat sa realidad...nakita yung liwanag..



sa alak ko binuhos yung lahat...

yung tapang na mahirap mahanap,yung kaduwagang tinatago...

yung mga salitang ang hirap bitawan, yung mga taong nang-iwan..

yung mga pagmamahal na inalay,sinayang at hanggang ngayon ay hanahanap...



---para ito sa mga taong kasama kong nag-alay at nagbuhos sa alak...

para sa mga nagmahal,at minamahal na hinihintay...