sa SULOK

Sa sulok ng isip ko nagtatago SIYA,tahimik,payapa.. Kung kelan pa siya dun?? Di ko matandaan, di ko namalayan, dun na siya nananahan… Naiinis ako, kasi pinapaalis ko na siya pero sumisiksik padin siya, para siyang tukso, ayaw mo na, alam kong di KAMI pwede pero ayaw niyang mawala.

Mawawala na ako, yun sana ang gusto ko. Pero hindi ko siya kayang iwan, ay MALI,.. hindi ko pala gusto siyang iwan.Hindi ko na alam kung saan pa pwedeng magtago para di kami magtagpo..,

Magtagpo???!!! Mas malabo… wala siyang alam, minsan, gusto kong ipaaalam, kaso lang, mawawala kami pareho, baka wala nang dating kami na makikita,..mas gusto ko pang ilihim ng matagal, matagal… HABANGBUHAY… hanggat kaya ko..paulit-ulit. ..Nakakaburaot!! ako na naman ulit…

ULIT… naulit lang, sakit ko nato, matagal na akong malala, at alam ko na ang katapusan ng kwentong ito,..nakita ko nato ng dalawang beses at makikita ko ulit sa pangatlo,.. at malamang sa malamang eh walang masyadong pagkakaiba.. AKO yung TALO sa simula…sa GITNA…at sa huli umaasang mananalo pero ganon padin,…HINDI pwede,kasi nga…TALO na..ASA ??!!

ASA…hanggang ganto lang naman ako eh…kahit wala ako, mabubuhay siya, hindi mahahalatang wala ako,hindi masyadong mahalaga., at ang totoo,…ako… AKO ang nasa SULOK..hindi SIYA.

-…. “Ung mga taong nakakaalam ng lihim na pagmamahal, ang siya lamang nakakaramdam ng lihim na kaligayahan”…